Er was eens een naakte God

KLIK om te luisteren

Er was eens een God
naakt en zonder kleren
De mensen vonden dat niet om aan te zien
en begonnen hen te bedekken
Sommigen gaven hen het mooiste
wat ze zich voor konden stellen
Anderen kleden hen in de laatste mode
en nog weer anderen gaven hen
dat waar ze zelf klaar mee waren

God wilde het wel verdragen
maar hen die uit ruimte bestond miste massa
en verdween
als vanzelf naar buiten
Langzaam, ongezien, ongehoord
dwars door de zware stof heen

De mensen waren inmiddels gewend
aan de groeiende stapel kleren
Niemand twijfelde aan het idee
dat God daar te vinden was
Met die overtuiging bleven ze geven, zoeken, graven
naar die unieke combinatie
die ze zelf evengoed paste als dat het God stond

Terwijl de mensen druk bezig waren
kwam God op adem en keek van een afstandje toe
wetend dat het tijd was te gaan
Naar een nergens tussen hemel en aarde
waar hen naakt kon zijn

— Marjon Visser